el kızı oldum her zaman. ailem için bile öyleydim sanırım... annem için "babasının kızı", babam için "annesinin kızı" ama hiçbir zaman ikisi de "benim kızım/bizim kızımız" demediler. diyemediler belki de. belki de hiç içlerinden gelmemiştir. bilemeyiz.
sevgilim için de öyle oldum herhalde. ben, ona sahip olduğum için mutluydum. o değildi. kimse olmadı. "benim" sıfatının yakıştırıldığı biri olmadım pek. yok hayır, kendi içimi rahatlatmaya çalışmamalıyım. pek de değil. hiçbir zaman diyelim. hayat ne garip; vapurlar falan...
evet doğru. uzun zamandır yazmıyorum. içimden gelmiyor. uzun zamandır içimden hiçbir şey gelmiyor zaten. beni en çok rahatlatan 3 şey vardır. biri, hayatımın aşkı olarak gördüğüm sevgilimin yanında olmak. ikincisi, kardeşime sarılmak. üçüncüsü? alkol ve sigara.
dumanın kokusu an okusuna karışsa. bi bıçakla boğazımı kessem. kan damlasa. sıcak olsa. o sıcaklığı hissetsem, damlasa. damladığını görsem. tanrım! öyle mutlu olurdum ki!
açamadığım kapılar var benim. açmak istemediğim kilitler, gitmek istemediğim yollar, çekmek istediğim tetikler var. görmek istediğim ölümler var. gözünün içine baka baka öldürmek istediğim kişiler var. onları öyle bana yalvarırken görsem ölürken... gözümün önünden gitmesini istediğim görüntüler, yaşamak istediğim mutluluklar var. yaşayamayacağımı biliyorum.
kan kokusu nereden geliyor? ah sevgilim.. yanımda sigara içiyormuş. Türk kahvesi ve sigara. neden bana kan gibi kokuyor ki? beni neden sadece kan mutlu ediyor? neden kendi ölümümü aynaya baka baka izlersem, sadece o zaman mutlu olabileceğime inanıyorum?
sonra bütün bu soruları cevaplamaktan vazgeçiyorum. sevgilime sarılmak geliyor içimden sadece. belki bir gün diyorum. hayatımın aşkı olan sevgilim, belki bir gn sadece benimle aynı evde yaşayabilir. kimse olmadan. gerginlik olmadan. bir fincan Türk kahvesi, bir paket sigara, biraz müzik, sadece o. sadece ben.
sanırım beni ölmekten daha çok mutlu eden tek şey de o.
cevaplamaktan vazgeçtiğim sorulardan sonra, aklımda beliren iki şey oluyor. biri bıçak. diğeri hep aynı soru.
ben yine ölmeyi nasıl başardım?
